Masterclass "De Kunst van Levend Verlies"

steen1

“Levend verlies is een verlies dat nooit overgaat, dat voortdurend voortschrijdt en te vergelijken is met een rouwproces. In tegenstelling tot bij rouw na een overlijden, waar de intensiteit van het verdriet in de loop van de tijd (normaal gesproken) afneemt, kan bij levend verlies de intensiteit van het verdriet ook toenemen. Bij levend verlies worden de persoon en diens naasten telkens opnieuw geconfronteerd met beperkingen en moeten zij voortdurend hun toekomstbeeld bijstellen”. 

Keirse, M. (2017) 

“Levend Verlies” gaat over levenslange rouw die je ervaart wanneer jijzelf of een naaste, getroffen wordt door een chronische ziekte of beperking. Elke keer weer kan je geconfronteerd worden met iets dat niet meer kan, of nooit (meer) zal kunnen. Dit uit zich heel wisselend qua emotie en hevigheid. Bijvoorbeeld door verdriet, boosheid en/of angst. 

 Situaties waarin “levend verlies” optreedt kunnen op jezelf betrekking hebben of je naasten. Ouders met een kind met een chronische aandoening of beperking, kunnen een leven lang te maken geconfronteerd worden met “Levend Verlies”. 

 Chronische rouw kan een negatieve impact hebben op het leven van alle betrokkenen en ook leiden tot onderling onbegrip of verwijdering. Het wordt geregeld aangezien voor een depressie, waardoor de behandeling niet op passende manier wordt aangeboden. Je kan leren hoe je ermee om kunt gaan, waardoor dit uiteindelijk tot (creatieve) praktische oplossingen en verbinding kan leiden. Dit kan onder andere door: Bewust worden van de signalen en gevolgen, de wijze waarop zich dit kan uiten, weten hoe je er voor een ander kunt zijn en aandacht voor wat nog wel kan aan de ene kant en stilstaan bij wat niet meer kan.

Naast verdriet kan je nog zoveel meer voelen, onder andere onmacht, boosheid, schaamte, angst of onzekerheid. Wat zeg je dan als iemand vraagt hoe het gaat? 

Waarvoor de masterclass "De Kunst van Levend Verlies"?

  • Je bent ouder van een kind met een beperking en soms: Vraag je je af hoe dat nou moet in de toekomst, als jij er niet meer bent om voor hem te zorgen.
  • Voel je verdriet omdat je leven zo anders loopt dan je gehoopt had.
  • Ben je boos en verongelijkt; hier heb je niet voor gekozen, waarom moet jou dit overkomen?
  • Sta je machteloos, omdat je de beperking van je kind niet kunt ‘fixen’.
  • Voel je je eenzaam, omdat niemand in je omgeving ècht begrijpt wat dit voor je betekent.

Tijdens deze workshop staan we stil bij jouw levend verlies: wat betekent dit voor jou, hoe ga je om met zorgen en verdriet? Waardoor er ook weer wat meer ruimte ontstaat om te kijken naar de toekomst en jouw eigen verlangens. Door: 

  • Informatie over levend verlies bij ouders van zorgintensieve kinderen.
  • Delen van je verdriet met andere ouders.
  • Oefeningen om te ontdekken wat levend verlies betekent in jouw leven.
  • Weer perspectief krijgen en naar de toekomst kijken.

Het herkennen en erkennen van je gevoelens van verlies en rouw bij mantelzorgen is al een stap in de goede richting. Het helpt vaak al te weten dat je niet de enige bent. Je kunt je gevoelens met gelijkgestemden delen en ervaringen uitwisselen. Daarnaast doe je inzichten op om beter met je gevoelens om te gaan. 

Scroll to Top